Hanneke, predikant, is net met pensioen gegaan. Ze heeft zich daar zeer op verheugd, maar nu het zover is valt het ook zwaar. Ze wilde meer gaan vioolspelen, maar de praktijk is dat ze zich stort op vrijwilligerswerk binnen de kerk. Ze ervaart een disbalans.
Ik vraag haar muziek mee te nemen die staat voor het gevoel dat ze heeft. We luisteren er samen naar, vertellen elkaar wat het ons doet en er ontspint zich een gesprek. We komen erachter dat haar werk er vanzelfsprekend voor zorgde dat ze zich gezien en gewaardeerd voelde. De neiging om als vrijwilliger op dezelfde weg door te gaan is sterk, maar er is ook een stem die zegt: tijd voor iets anders!
Ik stel voor een voice dialogue sessie te doen, waarin beide innerlijke stemmen serieus worden genomen. Wat voor stemmen zijn dit? Wat vertellen ze eigenlijk? Hanneke durft beide stemmen te laten klinken en op zoek te gaan naar haar eigen positie. Langzaam wordt duidelijk: de stemmen zijn personages in het stuk waarvan ik de regisseur ben.