Margot, een beginnende docent heeft zich stevig verdiept in de inhoud van het vak dat ze moet geven. Ook heeft ze van ervaren collega’s enkele tips gekregen om de les leuk te maken. Toch gaat het niet lekker. Ze merkt dat de studenten meer met elkaar bezig zijn dan met de lesstof en haar corrigerende opmerkingen helpen niet. Het voelt niet goed, ze ligt er wakker van. In de supervisie gaan we dieper in op haar ervaringen als docent, zowel de vervelende als de goede. Ik laat haar foto’s uitkiezen die staan voor die ervaringen en stel vragen. Wat zie je? Wat voel je, wat denk je? En later:  Wat is goed onderwijs? Wanneer is een docent goed? Langzaam wordt duidelijk dat ze eigen ideeën over dit vak heeft en meer contact met de studenten wil. In ons supervisietraject zet ze kleine stapjes in de gewenste richting en doet nieuwe, positieve ervaringen op. Ze weet steeds beter wie ze is ten opzichte van haar studenten en collega’s.